Οι Σπέτσες, σαν νησί καραβοκυραίων, είναι γεμάτες από αρχοντικά των περασμένων αιώνων. Ισως το πιο σημαντικό ιστορικά είναι αυτό της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, πίσω από την Ντάπια. Σε αυτό στεγάζεται το μουσείο που φέρει το όνομά της και όπου ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει μια μοναδική εμπειρία του πλούτου και της αρχοντιάς του νησιού πριν 200 χρόνια. Το ίδιο το κτήριο είναι έργο του 17ου αι.

Σχετικά κοντά στο αρχοντικό της Μπουμπουλίνας βρίσκεται το αρχοντικό Χατζηγιάννη Μέξη που φιλοξενεί το Μουσείο Σπετσών. Το μουσείο έχει πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα που καλύπτουν μια περίοδο σχεδόν 5000 χρόνων ιστορίας του νησιού.

Το ιστορικό οχυρωμένο μοναστήρι του Αγ. Νικολάου (1700) βρίσκεται ανατολικά της Ντάπιας, στον δρόμο προς το παλιό λιμάνι. Το βοτσαλωτό του προαύλειο είναι ένα κόσμημα της λαϊκής νησιώτικής αρχιτεκτονικής.

Το Παλιό Λιμάνι, παρόλη την τουριστική του ανάπτυξη, παραμένει ένα ζωντανό μουσείο της ελληνικής ξυλοναυπηγικής. Στα καρνάγια του, κατά τον 19ο αι., χτίστηκαν τα περισσότερα ξύλινα σκάφη στην Ελλάδα μετά την Σύρο.

Ο φάρος των Σπετσών είναι ένας από τους παλιότερους φάρους που λειτούργησαν στην Ελλάδα. Βρίσκεται στα βορειοανατολικά του παλιού λιμανιού των Σπετσών και πρωτολειτούργησε το 1837. Το ύψος του είναι πάνω από 11 μ.